حسابرسی داخلی یک فعالیت مستقل، اطمینان بخش واقع بینانه و مشاوره ای است که برای ارزش افزایی و بهبود عملیات سازمان طراحی شده است. حسابرسی داخلی با فراهم ساختن رویکردی سیستماتیک و روش مند برای ارزیابی و بهبود اثربخشی فرآیندهای راهبری، مدیریت ریسک و کنترل، سازمان را در دستیابی به هدف هایش یاری می کند. حسابرسی داخلی نوعی سیستم کنترلی بوده که مدیران سازمان برای مشخص شدن کیفیت هزینه کردها و عملیات های مالی و آگاهی از وضعیت مالی شرکت و دارایی ها انجام می دهند.
حسابرس داخلی یکی از افراد مالی و حسابداری شرکت بوده که اختیار دسترسی به همه اسناد و مدارک مالی و غیر مالی را داشته و امکان برقراری ارتباط با مدیران ارشد سازمان را هم دارد.
حسابرس داخلی از افراد داخل سازمان می باشد اما حسابرس خارجی از موسسه خدمات مالی و حسابرسی به شرکت اعزام می شوند.
حسابرسی خارجی توسط قانون الزام شده است و عدم انجام آن تخلف قانونی محسوب میشود اما در مورد حسابرس داخلی الزام قانونی وجود ندارد و توسط مدیریت سازمان برای بررسی انحرافات و رفع آن انجام می گردد.
حسابرس خارجی باید به مراجع قانونی و اعضا هیت مدیره پاسخگو باشد اما حسابرس داخلی به مدیران سازمان پاسخگو خواهد بود.
حسابرسی خارجی و مستقل فقط انحرافات مالی و اسناد مالی را بررسی کرده و به مسائل دیگر سازمان کاری ندارد اما حسابرس داخلی علاوه بر بررسی های مالی سایر الزامات و قوانین جاری در سازمان را هم بررسی و انحرافات انها را در صورت وجود کشف می کند.
منبع :https://asmofid.com/internal-audit-services/
گیتار الکتریک یا گیتار برقی نوعی گیتار است که صدای آن بهوسیله تقویتکنندهای الکتریکی تشدید یا تغییر مییابد. استفاده این ساز در موسیقی از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد. گیتار الکتریک در سبکهای مختلفی از جمله راک، متال، بلوز، پاپ، جاز و هیپ هاپ استفاده میشود؛ اما در سبک راک، متال و بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار میگیرد. گیتار الکترونیک معمولاً در موسیقی راک استفاده میشود
ایده پیدایش گیتارهای الکتریکی از آنجا آغاز شد که در همنوازیها صدای گیتار آکوستیک در بین صدای سازهای دیگر مانند بیس و درامز گم بود و به وضوح شنیده نمیشد. در نتیجه در صدد آن برآمدند تا صدای گیتار را تقویت کنند که بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک بود.
در حدود دهه ۳۰ میلادی گیتارهای الکتریکی وارد موسیقی شدند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. با پیدایش راک اند رول در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. معمولاً در گروههای راک دو نوازنده گیتار الکتریک وجود دارد که یک نفر ملودیها را مینوازد (با گیتار لید) و دیگری ریتمها را (با گیتار ریتم).
گیتار الکتریک، یکی از محبوب ترین سازهای موسیقی ساخته شده در قرن بیستم است. این گیتارها ساز اصلی و بخش کلیدی بسیاری از سبک های موسیقی حال حاضر دنیا هستند و شما میتوانین برای آموزش گیتار الکتریک به سایت sheikhghasemi.com مراجعه کنید.
زمانی که گیتار الکتریک را با گیتار آکوستیک مقایسه کنیم؛ مشاهده میکنیم که از اجزا مشترک زیادی تشکیل می شوند. هر دو گیتار، دارای ۶ سیم هستند که با سرکوک ها تنظیم می شوند و هر دو دارای فِرِت هایی بر روی دسته ی بلند خود هستند.
تفاوت ها از بدنه سخت و باریک گیتار الکتریک که می تواند از فلز و پلاستیک و یا هر جنس دیگری ساخته شود، در مقابل بدنه چوبی و توخالی گیتار آکوستیک که به وسیله رزونانس تولید صدا می کند؛ شروع می شود. همچنین سیم های گیتار آکوستیک می تواند از جنس نایلون و یا فلز ساخته شود، اما در گیتار الکتریک به دلیل استفاده از پدیده های الکتریکی و الکترومغناطیسی این سیم ها باید از جنس فلز ساخته شوند. اما تفاوت اصلی بین این دو نوع گیتار و بخشی که مکانیزم اصلی گیتار الکتریک را تشکیل می دهد، جایی است که سیم ها به بدنه گیتار متصل می شود.
گیتار الکتریک نوعی گیتار است که صدای آن بهوسیله تقویتکنندهای الکتریکی تشدید یا تغییر مییابد
ارتعاشات وارده بر سیمهای گیتار توسط قطعهای به نام پیکاپ به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میشود. در واقع پیکاپ همانند یک میکروفون عمل میکند، با این تفاوت که چون یک سیستم مغناطیسی است فقط ارتعاشات سیم فلزی گیتار را دریافت کرده و آنها را به صورت سیگنال صوتی درمیآورد و از طریق پیکاپ سلکتور میتوان پیکاپ مورد نظر را انتخاب کرد. سپس سیگنالها از طریق یک سیم به تقویتکننده فرستاده میشوند و در آخر صدای تقویتشده توسط یک یا چند بلندگو پخش میشود. در ابتدا گیتارهای الکتریکی تنها یک پیکاپ داشتند، اما امروزه با دو تا پنج پیکاپ نیز ساخته میشوند.
انواع گیتار الکتریک :
از نظر بدنه : این ساز را از نظر بدنه میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: بدنه توپر و بدنه توخالی. گیتارهای بدنه توخالی مورد استفاده نوازندگان جاز قرار میگیرد، در صورتی که بدنه توپر عموماً در موسیقی راک و متال کاربرد دارد.
از نظر تعداد سیمها: معمولاً گیتارهای الکتریکی شش سیم دارند. بعضی نیز دارای ۱۲ سیم میباشند که هرجفت با یک نت کوک میشود، منتهی با اکتاوهای متفاوت، این گیتارها اکثراً در موسیقی فولک کاربرد دارند. گیتارهای ۷ و ۸ سیمی نیز وجود داردند که البته غیرمعمول هستند.
اجزا گیتار الکتریک :
قسمتهای مختلف گیتار الکتریک
بخش ۱) سرِ دسته گیتار
۱٫۱. پیچهای کوک
۱٫۲. تنظیمکننده دسته
۱٫۳. نگهدارنده و راهدان رشتهها (Floyd Ross)
۱٫۴. خرک (Nut)
بخش ۲) دسته
۲٫۱. تخته انگشتگذاری (Frets Board - Finger Board)
۲٫۲. علامتهای نشان شدهٔ شیار زیر سیم
۲٫۳. شیارهای پرده
۲٫۴. بندگاه یا مفصل دسته
بخش ۳) بدنه
مهم است که ابعاد معمول بدنه را بدانیم و بخشهایی از آن را که برای جایگیری اجزای الکتریکی با اندازه وشکل معین خالی میشوند.
۳٫۱. زَخمهگاه
۳٫۲. رابط یا پل زَخمهگاه
۳٫۳. زینها
۳٫۴. پل گیتار
۳٫۵. کوککننده پشتی و سیم گیر (زه گیر)
۳٫۶. بازوی یا دسته لرزش (Vibrator)
۳٫۷. کلید گزینشگر زَخمهگاه (پیکاپ)
۳٫۸. پیچهای تنظیمکننده صداها و آواها
۳٫۹. خروجی یا رابط تیآراس
۳٫۱۰. تسمه بند
بخش ۴) سیمها (رشتهها)
۴٫۱. سیمهای بم
۴٫۲. سیمهای زیر
منابع